Bugün onunla son günümüzdü.Kendisi erasmusla hacca gidiyor.
Çok özleyeceğim zırvalıklarından yapmak istemesem de çok özlicem işte çook.
vedalaşırken kendimi zor tuttum ağlamamak için..Çanakkale'nin bana kazandırdıgı en güzel insanlardan birisi o..
Tek tek anılarımızı yazmaya kalksam tuşlarım eskir..Ama en çok da yanıma geldiğinde 'çok sıkılıyorum be derya çook' ve
'tavla oynamayı da bilsek azıcık varyaa' demesini özlicem..Sonra bilardo öğretmesini,çin damasını,iki kişilik
piştimizi,kelime oyunlarımızı,
bazen hiç bişey konuşmadan sadece müzik dinlememizi,bazen de çok konuştugum için beni tatlı tatlı azarlamasını özlicem.
Özlemek altı üstü bir kelime. Tek satır bile etmiyor. Ne elle tutan ne de gözle gören olmamış ki bu zamana kadar;
kime sorsan, hangi şarkıyı dinlesen, hangi sokağı gezsen hepsi farklı farklı anlatıyor.
Bir daha belki de hiç göremeyeceğiniz birisini şimdiden çok özlediyseniz çişinizi uzun bir süre tutun.
Yoksa başka türlü aklınızdan çıkmıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder